Biegówki z dzieckiem: Widok na Szrenicę i Wysoką Kopę z Górnego Duktu

Trasa Dukty, to był nasz drugi wybór na nartach biegowych z dzieckiem. Trasa to ponad 5,5 km droga z Polany Jakuszyckiej na Rozdroże pod Cichą Równią i z powrotem. Trzeba przyznać, że mimo niezbyt dużego dystansu trochę nas zmęczyła. Mocno odczuliśmy zarówno długi podbieg, jak i szybki zjazd. Zdecydowanie nie jest to trasa spacerowa, choć duża jej część jest właściwie płaska.

Ośrodek Narciarstwa Biegowego w Jakuszycach oferuje trasy biegowe o różnym stopniu trudności o łącznej długości około 100 km! Wszystkie tworzą przecinające się pętle, dając możliwość łącznie tras i wyboru ich z dostosowaniem do własnych możliwości kondycyjnych oraz czasowych. Jedną z nich jest właśnie trasa Dukty: mały i duży Dukt

Mimo to, na szlaku można spotkać dawno nie widzianych znajomych albo przeczytać później w Internecie, że ktoś nas widział i wie, że mieliśmy dwie czapki:) :) ;). Szkoda tylko, że te spotkania zazwyczaj odbywają się w nieodpowiednim momencie np. wtedy kiedy pot leje Ci się z czoła, jesteś czerwona jak burak i myślisz sobie „nigdy więcej biegówek”. Niemniej jednak sport łączy i to miłe.

Gdyby nie fakt podjęcia przez nas wyzwania #52oddechynatury pewnie znów wybralibyśmy znaną nam i lubianą trasę do Schroniska Orle (Więcej o samym wyzwaniu przeczytacie tutaj). A tak, spróbowaliśmy czegoś nowego. I dobrze!

TRASA DUKTY I ZMĘCZENIE MATERIAŁU

Nasz wybór padł na trasę Dukty, wg strony www.biegowkijakuszyce.pl miała mieć poziom trudności: łatwy. Niestety, w trakcie okazało się, że dla nas „poziom łatwy” jest średnio-trudny. Podejście było długie i męczące, a zjazd na finale szybki. Szczególnie jeśli ciągnie się za sobą przyczepkę z dzieckiem. (edit. Okazuje się, że portal www.nabiegowkach.pl opisał trasę z adnotacją „Polecamy osobom, które lubią się zmęczyć, ale także pozjeżdżać na biegówkach”. Szkoda, że nie przeczytaliśmy tego zanim wyruszyliśmy na szlak.)

To, że Jacek woli podbiegi i nie lubi zjazdów było wiadomo od dawna, ale to, że ja zapomniałam jak się zjeżdża i na zakrętach lądowałam w śniegu to była nowość. Miałam jednak do wyboru: wjechać w zaspę śnieżną albo w Jacka z przyczepką. To drugie spotykało się z dużym oporem z jego strony :( Zupełnie nie rozumiem dlaczego :D! Zdecydowanie muszę wrócić do nart zjazdowych i potrenować.

TRASA DUKTY TO JEDNA Z NAJPOPULARNIEJSZYCH TRAS W JAKUSZYCACH

Trzeba przyznać, że trasa Dukty jest bardzo tłoczny. Dolny Dukt prowadzi do Rozdroża pod Cichą Równią skąd można pojechać na inne szlaki, dlatego szczególnie na początku trasy aż roi się od narciarzy o różnym stopniu umiejętności. Początkujący, często pod okiem instruktora, mozolnie pną się pod górę doskonaląc technikę, a Ci zaawansowani co rusz wyprzedzają ich przepięknie łyżwując środkiem trasy.

Droga jest szeroka i bardzo dobrze przygotowana więc bez problemu można wymijać wolniejszych uczestników ruchu.

Dla tych, którzy nie znają zasad savoir vievre na trasie:

• obowiązuje ruch prawostronny,

• stylem klasycznym poruszamy się po śladach,
• łyżwujemy i wyprzedzamy środkiem,

• chcąc odpocząć lub  podziwiać piękno przyrody powinniśmy zejść ze śladu, najlepiej na bok (nie na środek), aby nie blokować drogi innym.

Na tak tłocznych trasach jak Dukty przestrzeganie tych zasad jest szczególnie ważne.

Warto zapoznać się z artykułem na temat zachowania na trasach biegowych na portalu nabiegowkach.pl.

Mimo naszej niedyspozycji, nawet my, początkujący biegacze z dzieckiem w przyczepce, często utykaliśmy w korkach i wielokrotnie wyprzedzaliśmy innych. Mogliśmy posłuchać co mówią instruktorzy i już wiemy, że przydałaby nam się lekcja teoretyczna.

DOLNY I GÓRNY DUKT

Dukt to prosta droga w lesie powstała przez wycinkę drzew. Ma to swoje plusy: chroni nas przed wiatrem, ale też i minusy: ograniczoną widoczność. Jednak Dolny i Górny Dukt stanowią wyjątek! Las nie jest tak gęsty i często wyjeżdżamy na polany, dzięki którym mamy szanse podziwiać górskie grzbiety Gór Izerskich i Karkonoszy.

Nasza trasa ma kształt podłużnej pętli, a my poruszamy się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Wspinając się Dolnym Duktem (2 km męczącego i mozolnego podbiegu), po prawej stronie możemy zobaczyć najwyższe wzniesienie Gór Izerskich, Wysoką Kopę (1126 m n.p.m.). Z kolei jadąc z powrotem, najpierw 2 km niemal płaskim odcinkiem, a później szybkim i dość stromym zjazdem w dół, widzimy zachodnią część Karkonoszy, ze Szrenicą na pierwszym planie.

GÓR NAM MAŁO - ZDECYDOWANIE, TAKIE WIDOKI LUBIMY!

Integracja narciarzy na Rozdrożu pod Cichą Równią

Na trasie widok ludzi nikogo nie dziwi, ale po około 2 km marszu mamy szansę zobaczyć prawdziwe skupisko amatorów śnieżnego szaleństwa. To Rozdroże pod Cichą Równią na wysokości 943 m n.p.m. Tutaj krzyżują się liczne szlaki, a każdy kto tędy przejeżdża robi sobie postój.

Nasza karawana nie umknęła uwadze innych narciarzy. Co rusz odpowiadaliśmy na pytania o przyczepkę oraz wiek maluszka. Dodatkowo postanowiliśmy przetestować jazdę z dzieckiem w chuście… :) Przez co musieliśmy odpowiedzieć na kolejną porcję pytań. Nasz test wypadł pomyślnie, nikt nie ucierpiał. Niemniej jednak na biegówki z dzieckiem bezpieczniej będzie jednak z przyczepką!

Na górze (943 m n.p.m.) pięknie świeciło słońce, na dole (915 m n.p.m.) zastaliśmy zupełnie inny świat.

To kolejny powód, dlaczego kochamy góry.

Nasza wędrówka z Polany Jakuszyckiej do Rozdroża pod Cichą Równią na nartach to piąty na #52oddechynatury. Przeczytaj więcej o naszym wyzwaniu i zobacz jak nam idzie realizacja (kliknij w link).