CZY MOŻNA PODRÓŻOWAĆ W CIĄŻY?

Też lubię spać, zwłaszcza w ciąży. Choć muszę przyznać, że gdy się czegoś dowiaduję czy uczę, to potrafię zarwać niejedną noc.

Odpowiadając na Twoje pytanie: bardzo dobrze pamiętam swoje pierwsze wątpliwości. Wyraziłam je już w gabinecie ginekologa, na 10 minut po tym, jak dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Dotyczyły tego, czy mogę lecieć na Kretę, gdzie mieliśmy bilety i którą miałam zwiedzać w nadchodzącym tygodniu. Mój ginekolog polecał, bym raczej się wstrzymała. Przede wszystkim chodziło o to, że u pierworódek w tak wczesnym etapie ciąży często dochodzi do poronienia. Posłuchałam go, ale dziś – z wiedzą którą już teraz mam – prawdopodobnie postąpiłabym inaczej.

To drugie. Z ciążą było wszystko w porządku. Po prostu była wczesna. Płód był słabo rozwinięty, a serduszko ledwo biło. Lekarz chuchał na zimne. Prawdopodobnie kto inny by mi powiedział coś zupełnie innego. Ja zresztą niedługo potem zmieniłam ginekologa, ale to temat na zupełnie inną, niepodróżnicza historię.

Tak oczywiście. Zrobiłam ostatnio świetny test osobowości Gallupa. Skupia się na odkryciu największych talentów. Najważniejsza jest pierwsza piątka, a ja w niej nie dość, że mam „uczenie się”, to jeszcze „zbieranie” rozumiane też jako zbieranie/kolekcjonowanie informacji. Test trafił w dziesiątkę. Ja bardzo lubię się uczyć i cokolwiek robię (o ile mnie to pasjonuje, a ciąża pasjonowała mnie bardzo) od razu czytam wszystkie informacje, jakie tylko pokaże mi wujek Google.

W tym samym czasie zostawiam w księgarni kilka stówek i nie mogę się doczekać, aż literatura tematu trafi w moje ręce, a ja zarwę kolejne noce (no właśnie) na podróż w nieznane zakamarki wiedzy. To zresztą przekłada się na to co robię zawodowo. Pisanie książek, blogowanie, dziennikarstwo – to wszystko najpierw się wiąże z nauką. Jak powiedział Kapuściński „Aby napisać jedną stronę, trzeba przeczytać sto.”

No właśnie – a mi się ciągle wydaje, ze podróżowałam niewiele. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Wydaje mi się, że najsilniejsze doświadczenia związane są z górami, zdziwieniem i bezsensowną złością na samą siebie. Dlaczego ja nie umiem podejść pod tę górę? Dlaczego po 20 krokach muszę odpoczywać, choć po płaskim śmigam bez problemu. W szóstym miesiącu ciąży byłam w Norwegii i razem z grupą znajomych wchodziliśmy na Preikestolen. To dość prosty szlak, który powinno się robić półtorej, no może dwie godziny. Mi zajął prawie dwa razy tyle. Weszłam i byłam z tego powodu bardzo zadowolona, ale już miesiąc później pożegnałam się z górami aż do kolejnego razu, gdy szłam już z małą Korą zawiązaną w chuście. A wiesz, jakie jest moje najsilniejsze wspomnienie z pierwszych dni po ciąży? „Wow! Ja jednak potrafię wchodzić po schodach bez zadyszki!”. To wraca natychmiast po porodzie.

Może zatrzymam się przy tej frustracji, bo uważam, że to bardzo ważna sprawa. Jedną z najważniejszych rzeczy, które staram się przekazać w książce i artykułach o ciąży, jest to, że kobieta w ciąży ma wyluzować. Czytamy relacje dziewczyn, które w siódmym miesiącu pokonywały Orlą Perć, albo stopem przejechały pół Azji. Ja też tak chciałam! Ale ja tak nie mogłam! Każde dłuższe zwiedzanie wiązało się z długim odpoczynkiem, często w środku dnia. Dlatego umiejętność odpuszczenia jest szalenie ważna, zwłaszcza, że odpuszczać będziemy potem jeszcze przez całe lata – już podróżując z dzieckiem.

Czy żałuję, że czegoś nie zrobiłam? Tak jak wcześniej pisałam – teraz poleciałabym na tę Kretę. Pewnie większość czasu spędziłabym na spacerach nad brzegiem morza i siedzeniu w kawiarni, ale to też jest piękne. Przez chwilę w ciąży zastanawiałam się czy nie ufundować sobie samotnej wycieczki do Nowego Jorku. To moje wielkie podróżnicze marzenie. Nie zrobiłam tego, głównie dlatego, że obawiałam się przeforsowania. No i jak można być na Manhattanie i nie wypić Manhattanu. Ale teraz bardzo żałuję . W Nowym Jorku do tej pory nie byłam, a w czasach po-covidowych nie wiadomo czy mi się to szybko uda.

Zrobiłam sobie mapę myśli i starałam się tam wpisać WSZYSTKIE pytania, jakie przychodziły mi do głowy w kontekście podróży w ciąży. Najpierw te, na które sama wpadłam, potem przejrzałam historię naszej grupy – o co pytały dziewczyny, a potem jeszcze przejrzałam wątki na blogach podróżniczych i parentingowych. Zależało mi, by pokryć absolutnie każdy temat, który zahacza o wątek. Kilka pojawiło się w trakcie pisania, kilka podpowiedziały mi koleżanki w prywatnych rozmowach – np. powiedziały, bym koniecznie napisała o tym, czy można podróżować na zwolnieniu chorobowym. Sama być może bym na to nie wpadła, bo ja na chorobowym nigdy w ciąży nie byłam.

Oj zdecydowanie. Takie główne zaskoczenie to to, że odradza się kobietom w trzecim trymestrze prowadzenia samochodu. Nikt mi nigdy o tym nie powiedział, ja nigdy nie sprawdzałam, bo nie przyszło mi to do głowy, a ciąża nigdy mi w prowadzeniu nie przeszkadzała. Kierowałam samochód jeszcze na jeden dzień przed porodem!

Nie chcę tu do tego zachęcać, bo każda ciąża jest inna, ale moja po prostu nigdy mi w tym nie przeszkadzała. Nowością było też prawo dotyczące niezapinania pasów w ciąży. Czy wiesz, że w Unii Europejskiej tylko cztery kraje na to zezwalają? I wszystkie znajdują się w tzw. Europie środkowo-wschodniej. Jakoś mnie to utwierdziło w przekonaniu, że jednak należy mieć pasy zapięte.

Ja przede wszystkim z podróży w ciąży pamiętam, że byłam cały czas głodna i ciągle chciało mi się pić. A na trasach moich wyjazdów znikąd ratunku. A to była niedziela i sklepy zamknięte, a to przy szlaku ani jednego miejsca, by coś kupić. Dlatego w e-booku do znudzenia powtarzam, żeby zawsze mieć ze sobą ten bidon z wodą i kilka batonów.

Zapasów jeszcze nie mam, ale może powinnam mieć. Już za tydzień jedziemy rodzinnie w Beskid Niski. Spędzimy tydzień we wspaniałej agroturystyce Malowane Wierchy w Gładyszowie, która słynie z najlepszej kuchni w okolicy. Mam nadzieję, że uda mi się zdobyć Lackową (najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Niskiego) i wpisać to do książeczki Korony Gór Polski. Jednak nic na siłę – jeśli okaże się, że nie mam kondycji, ograniczę się do niżej położonych szlaków. W Beskidzie Niskim zdecydowanie jest co robić, a sam wypoczynek w ogrodzie agroturystyki jest wspaniałą rozrywką.

Reszta lata zależy od otwarcia granic. Na pewno nie planuję wchodzić w tym roku do samolotu. Ale marzy mi się road trip do regionu Friuli w północnych Włoszech. Jechalibyśmy przez Czechy, Austrię, a w drodze powrotnej Słowenię i może Chorwację. 10 dni lub dwa tygodnie. Trzymaj kciuki, by się udało.

Zdecydowanie. Każda osoba mocniej narażona na zachorowania ma się czego obawiać. Ja sama zwykle choruję bardzo rzadko, ale w ciąży jestem już bardzo podatna na wirusy. Dlatego właśnie rezygnuję ze wszystkich środków masowego transportu, zwłaszcza z samolotu. Nie wiem czy bym się bała iść do muzeum – raczej nie, ale już przed odwiedzinami jakiejś kapsuły w lunaparku bym się dwa razy zastanowiła. Z drugiej strony wyjazd własnym samochodem do domku w górach czy nad morzem i spędzanie czasu na świeżym powietrzu może tylko pomóc.

Myślę, że przede wszystkim chciałam przekonać przyszłe mamy, że nie mają ani za łatwo rezygnować, ani udowadniać sobie, że są superbohaterkami.

W ciąży ważne są trzy rzeczy: dbanie o własne zdrowie fizyczne, brak stresu i zapewnienie sobie rozrywek, by nie stać się nagle męczennicą, która poświęca życie w imię zostania matką. No nie, nie o to chodzi. My ciągle jesteśmy sobą. Ciągle uwielbiamy góry lub morze. Ciągle kochamy sport lub wydarzenia kulturalne. I ciągle możemy i powinnyśmy z nich korzystać. Może nie tak często i nie tak aktywnie, ale o ile zdrowie nam pozwala, to tak!

Jedna z czytelniczek powiedziała mi, że podróże w ciąży pozwoliły jej zachować równowagę psychiczną. Były jej hobby, którym się zajęła, jak nie wolno było się zajmować wieloma innymi rzeczami. I właśnie takiego hobby życzę czytelniczkom.

Książkę polecam wszystkim kobietom, które w ciąży chcą wyjechać z domu, a także im bliskim, którzy chcą zrobić przyszłej mamie fajny prezent. Bardzo uważałam, żeby to nie była książka tylko dla „ekstremalnych podróżniczek”. Nie! To ma być poradnik, który pomoże przy każdym sposobie spędzania wakacji. Nieważne czy podróżujecie po górach z plecakiem czy wolicie odpoczynek na plaży. On się przyda przy każdej formie uprawiania turystyki – czy za granicą czy (jeśli COVID-19 nie pozwoli) w naszej pięknej Polsce.