NARODOWY PARK YOSEMITE – KRAINA WODOSPADÓW, DZIEŃ 9

Yosemite – to już ostatni Park Narodowy w USA, który odwiedzamy podczas naszej wyprawy. Było zarówno chlipanie rozczarowania, które okazało się zupełnie niepotrzebne, jak i rechot przeszczęśliwego dziecka. Jesteśmy już trochę zmęczeni i mamy aż nadmiar pięknych krajobrazów, więc myśleliśmy, że nie zrobi na nas wrażenia, ale… robi! Bajkowe położenie, wysokie skaliste zbocza gór Sierra Nevada i wodospady… dziesiątki wodospadów (a może nawet setki). 

---

Według przewodnika Lonely Planet „USA’s National Parks” dostępnego w księgarni podróżniczej ArtTravel (klik) Narodowy Park Yosemite jest na pierwszym miejscu w USA’s National Parks’ TOP 15! Został wymieniony także jako jeden z pięciu parków w kategoriach: Best hiking i Best winter Wonderlands. Nie można więc go pominąć!

---

Noclegi na terenie Doliny Yosemite są trudno dostępne i bardzo drogie. Oczywiście można spać w namiocie, chociaż czasem i z tym jest kłopot, ale my tym razem nie nastawialiśmy się na takie rozwiązania.  Dlatego, mimo że na Yosemite przeznaczyliśmy dwa dni, musieliśmy liczyć też około 1,5 godzinne dojazdy do parku.

Jadąc drugiego dnia do parku rozmawialiśmy o tym, jak podróż niesamowicie zmienia perspektywę i sposób postrzegania „blisko” i „daleko”. W Stanach, gdzie odległości do pokonania są naprawdę olbrzymie, takie dwugodzinne dojazdy to całkiem atrakcyjna odległość ;). To tak jakbyśmy wybrali się w Karkonosze i na noc wrócili do Wrocławia, by następnego dnia znów pójść w góry. Na co dzień tak nie robimy :P, ale tutaj to normalka.

ZBIERAJ SIĘ W PODRÓŻY DO NARODOWEGO PARKU YOSEMITE

Do Yosemite wjechaliśmy około 11. Jasne, można by wcześniej i więcej, ale w końcu mamy wakacje. Staramy się wysypiać, czyli spać do oporu, czyli momentu obudzenia się Sary. Na szczęście już się przestawiła i nie wstajemy przed 4, ale ok. 7. Poza tym, żyjemy na walizkach i każdego ranka musimy liczyć czas na pakowanie, bo w hotelach śpimy zazwyczaj tylko 1 noc. Jedynie w Las Vegas i San Francisco zaplanowaliśmy po 2 noclegi. Oczywiście, część rzeczy zostawiamy w samochodzie, ale to co mamy i tak sprawia, że poranki mamy lekko zwariowane. Podziwiam wszystkich tych, którzy podróżują bez auta, tak po prostu z plecakiem. Owszem, jak byłam nastolatką zdarzały mi się takie wyprawy, ale to były zdecydowanie inne czasy i … oczekiwania :p. Są tacy, którzy z plecakiem podróżują także z dziećmi. WOW i chapeau bas, ale do rzeczy.

PO PIERWSZE – NIE KUPUJ W USA COLI XLARGE

Wjechaliśmy do parku południową bramą. Naszym pierwszym przystankiem w parku był Wąwóz Wawona, gdzie szukaliśmy… toalety. Jacek tak bardzo jej potrzebował, że kiedy zobaczył parking i napis „wc”, zostawił nas na pierwszym lepszym miejscu i pognał bez słowa. A tam, kolejka… akurat przyjechała wycieczka małych Amiszów i wszyscy popędzili w tym samym kierunkiem… tuż przed Jackiem. Wszystko za sprawą stacji benzynowej i coli lanej z dystrybutora. Rozmiar XL (2l) był tylko 10 centów droższy, więc Jac się skusił i wypił wszystko przed wjazdem, bo przecież nie może się zmarnować :o

Podczas kiedy w dłuuuugiej kolejce do toalety stałam ja, Jacek porozmawiał ze strażnikami, a Sara zaadoptowała dwa bobry w sklepiku-informacji. Najbardziej interesowały nas jednak misie, czy jest szansa by je spotkać. Szacuje się, że w Yosemite żyje od 300 do 500 niedźwiedzi – baribali, ale strażnik powiedział, że marna, bo Misie są bardzo leniwe i unikają ludzi jak tylko mogą. Jelenie musiały nam wystarczyć.

W Wawonie, prócz wspominanej toalety i sklepiku, urządzony jest skansen pierwszych osadników na tych terenów, Visitors Center i pięknie położony kompleks hotelowy z XIX wieku.

CHWILOWY ZAWÓD – ZAMKNIĘTA DROGA NA PUNKT WIDOKOWY GLACIER POINT

Kiedy wjeżdżaliśmy do Parku na tablicy zamkniętych szlaków i dróg przeczytaliśmy „Glacier Point CLOSED”. Poczułam olbrzymi zawód, bo z tego, położonego 900 metrów nad dnem doliny miejsca, widać  niemal całą dolinę Yosemite. Widać najwyższe szczyty gór Sierra Nevada, Half Dome i wodospady: Yosemite oraz Vernal i Nevada. To właśnie Glacier Point był głównym punktem naszego dzisiejszego zwiedzania… 

<< Chcesz dowiedzieć się więcej o Glacier Point, a może marzysz by zatańczyć kankana nad przepaśćią (klik) >>

Na wchodzenie szlakiem z Doliny Yosemite z Sarą na plecach nie byliśmy przygotowani, więc jedyną szansą na ten pocztówkowy widok, była ta przeklęta, zamknięta droga. Kiedy już tak po cichu chlipałam w chusteczkę potwierdziło się powiedzenie „Koniec języka za przewodnika”. Na wjeździe do budki zapytaliśmy przewodnika o Glacier Point, mimo tego obrzydliwego CLOSED kilka metrów dalej, a on powiedział, że właśnie kilka minut temu otworzyli go ponownie i jeszcze nie zdążył zmienić tabliczki!!

Już sama droga była dużą atrakcją, wielokrotnie brodziliśmy autem w wodzie, bo wodospady i potoki wlewały się na jezdnię. Samochody nie mogą tu wjeżdżać od listopada do maja. Czyli nam się udało! Chociaż ponoć powodem zamknięcia drogi było powalone w nocy drzewo, bo samą drogę otworzyli już kilka dni wcześniej .

Na górze czekały na nas takie widoki – rozumiecie już skąd to chlipanie?

O samym Glacier Point przeczytacie więcej tutaj, a o widocznych z góry charakterystycznym El Captain i Half Dome tutaj – to już teksty pisane po powrocie, na spokojnie, gdzie prócz pięknych zdjęć znajdziecie więcej wiedzy :).

DOLINA YOSEMITE W REMONCIE

Kiedy zjechaliśmy z Glacier Point pojechaliśmy do Doliny Yosemite, czyli Yosemite Valley, która wbrew pozorom zajmuje jedynie 3% obszaru całego parku! To małe miasteczko ze wszystkich stron otoczone przez wysokie, skaliste zbocza gór Sierra Nevada.

Do środka Doliny Yosemite prowadzą dwie drogi, obie przez tunele! To właśnie dlatego kilkaset lat temu tak trudno było tutaj trafić i Indianom przed długi czas udawało się uytrzymac to miejsce w tajemnicy. Kiedy go przejeżdżasz nagle znajdujesz się w innej krainie. Po środku, z niesamowitą siłą, płynie górski potok, który rozlewa się na łąki, a gdziekolwiek się nie obrócisz masz przed oczami przepiękne wodospady.

Dolina Yosemite nas zauroczyła!

Niestety podczas naszej wizyty w Dolinie Yosemite, gdziekolwiek się nie obróciliśmy, widzieliśmy również znaki objazdów, zwężenia dróg i ciężkie maszyny. Część z nich pomagała w wycince połamanych drzew, a część przy remoncie nawierzchni dróg. Ciekawe, czy to standardowe prace przed rozpoczęciem sezonu, czy akurat trafiliśmy na jakieś większe remonty?

WODOSPAD YOSEMITE, CZYLI SARA KOCHA WODOSPADY

Pokręciliśmy się trochę po dolinie i skierowaliśmy swoje kroki ku wodospadowi Yosemite. Jeszcze nigdy nie widziałam aż takiej reakcji naszego dziecka. Kiedy usłyszała szum wody zaczęła śmiać się, szczerzyć zęby i rechotać na cały głos. Wodospad ją zachwycił. Patrzyła na lejącą się wodę i piszczała z radości! Nic dziwnego. Wodospad Yosemite to jeden z najwyższych wodospadów… na świecie! 739 metrów wysokości, na co składają się trzy kaskady – naprawdę robi wrażenie!

RELAKS NA ZAKOŃCZENIE DNIA

Na zakończenie dnia, w hotelu, który znaleźliśmy. „jedynie” 95 kilometrów od Doliny Yosemite, czyli ok. 2 godzin jazdy poszliśmy zrelaksować się na basen. Był też plan na kasyno, ale ileż mozna :P. Noclegi w samej Dolinie Yosemite są bardzo drogie. Pewnie następnym razem zdecydujemy się na namiot, tak żeby nie musieć wyjeżdżać poza teren parku i móc obudzić się z pięknymi widokami.

Ty razem zdecydowalismy się na hotel poza parkiem, tym bardziej, że w bardzo atrakcyjnej cenie udało nam się „ustrzelić”.

To by było na tyle dziś! Podoba Wam się w Yosemite?

>> Drugi dzień w Yosemite był mglisty, ale było równie magicznie <<